Nos vero, inquit ille; Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Ac tamen hic mallet non dolere. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Primum divisit ineleganter; Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.

Tum mihi Piso: Quid ergo? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Duo Reges: constructio interrete. Deinde dolorem quem maximum? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.

Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Quorum altera prosunt, nocent altera. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Nec vero alia sunt quaerenda contra

Carneadeam illam sententiam. Non est igitur voluptas bonum.

Dici enim nihil potest verius. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Satis est ad hoc responsum. Bork Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Sed fac ista esse non inportuna;

Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Si enim ad populum me vocas, eum.

Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Tamen a proposito, inquam, aberramus. Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio.

Si id dicis, vicimus. Hoc est non dividere, sed frangere. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Consequens enim est et post oritur, ut dixi.

Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.

Sin aliud quid voles, postea. Urgent tamen et nihil remittunt. Vide, quaeso, rectumne sit. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere.