Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Bork

Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Sed ego in hoc resisto; Quod si ita est, sequitur id ipsum, quod te velle video, omnes semper beatos esse sapientes. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris?

Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Quis istum dolorem timet? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt.

Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Quid de Platone aut de Democrito loquar? Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus? Cur iustitia laudatur? Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Ergo in eadem voluptate eum, qui alteri misceat mulsum ipse non sitiens, et eum, qui illud sitiens bibat?

Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Haec igitur Epicuri non probo, inquam.

Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Tuo vero

id quidem, inquam, arbitratu. Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant; Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Duo Reges: constructio interrete. Est, ut dicis, inquam. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.

Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Urgent tamen et nihil remittunt. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Sed haec omittamus; Sint ista Graecorum;