Bork Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. An hoc usque quaque, aliter in vita? Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur.

Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Quod cum dixissent, ille contra. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus? Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?

Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Id est enim, de quo quaerimus. Nos cum te, M. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.

Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Equidem, sed audistine modo de Carneade? Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter.

Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum

ad philosophos nostros esset. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Ea possunt paria non esse. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Duo Reges: constructio interrete. Bork Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?

Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?

Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. At iam decimum annum in spelunca iacet. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?

Nos paucis ad haec

additis finem faciamus aliquando; Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Cur post Tarentum ad Archytam? Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Laboro autem non sine causa;