Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. At iam decimum annum in spelunca iacet. Itaque fecimus. Nam de isto magna dissensio est. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur?

Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Restant Stoici, qui cum a Peripateticis et Academicis omnia transtulissent, nominibus aliis easdem res secuti sunt.

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Quod cum dixissent, ille contra. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Duo Reges: constructio interrete. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala?

Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae dicas, ratione et arte distinguere. Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; Aliter enim nosmet ipsos nosse non

possumus. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?

Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest. Bork Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Nescio quo modo praetervolavit oratio.

Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Non potes, nisi retexueris illa. Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate.

Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Si id dicis, vicimus. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Rationis enim perfectio est virtus;

Scaevolam M. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit.

Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Ad eos igitur converte te, quaeso.

Non est igitur summum malum dolor. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Istic sum, inquit. An tu me de L. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.