Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; Sed haec nihil sane ad rem; Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Duo Reges: constructio interrete. Non est igitur voluptas bonum. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem.

Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Tria genera bonorum; Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;

Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Verum hoc idem saepe faciamus. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Bestiarum vero nullum iudicium puto.

An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Bork

Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Res enim concurrent contrariae. Sed fortuna fortis;

An me, inquam,

nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Quae duo sunt, unum facit. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.

Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Quare conare, quaeso. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.

Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Conferam avum tuum Drusum cum C. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius

anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;