Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Numquam facies. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere.

Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?

Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Quaerimus enim finem bonorum. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;

In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.

Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa; Falli igitur possumus. Rationis enim perfectio est virtus; Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis. Iam contemni non poteris. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Qualem igitur hominem natura inchoavit?

Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est.

Ego vero isti, inquam, permitto. Pugnant Stoici cum Peripateticis. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos

alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.

Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Cur iustitia laudatur? Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Summus dolor plures dies manere non potest? Duo Reges: constructio interrete. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.

Utilitatis causa amicitia est quaesita. Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.