Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Minime vero, inquit ille, consentit. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Idemne, quod iucunde? Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est? Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. De hominibus dici non necesse est. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Nam ista vestra: Si gravis, brevis;

Praeteritis, inquit, gaudeo. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Qui autem esse poteris, nisi te

amor ipse ceperit?

Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Itaque his sapiens semper vacabit. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Ut pulsi recurrant?

Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit?

Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam

aequas esse dicamus. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa;

Cur iustitia laudatur? Chrysippus autem exponens differentias animantium ait alias earum corpore excellere, alias autem animo, non nullas valere utraque re; Nescio quo modo praetervolavit oratio. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?

De illis, cum volemus. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Bork Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.