Haec dicuntur fortasse ieiunius; Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? At multis malis affectus. Nihil ad rem! Ne sit sane; Videsne quam sit magna dissensio? Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.

Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Scisse enim te quis coarguere possit? Haec qui audierit, ut ridere non curet, discedet tamen nihilo firmior ad dolorem ferendum, quam venerat. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.

Hic nihil fuit, quod quaereremus. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Duo Reges: constructio interrete. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Quod ea non

occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Sed ego in hoc resisto; Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?

Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Quo tandem modo? Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? An tu me de L. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine;

Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;

Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Sint modo partes vitae beatae. Bork Sed quot homines, tot sententiae;

Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Non igitur bene. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium:

quicum in tenebris? Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;

Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?