Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Duo Reges: constructio interrete. Bonum valitudo: miser morbus. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?

Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.

Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; De vacuitate doloris eadem sententia erit. Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur;

Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Inquit, dasne adolescenti veniam? Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Quae duo sunt, unum facit. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Nam neque virtute retinetur ille

in vita, nec iis, qui sine virtute sunt, mors est oppetenda. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum.

Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere;

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat.

Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter.

Cui Tubuli nomen odio non est? Paria sunt igitur. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum.

Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Introduci enim virtus nullo modo potest, nisi omnia, quae leget quaeque reiciet, unam referentur ad summam. Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.

Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Quod iam a me expectare noli. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.