Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Inquit, dasne adolescenti veniam? Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Quid nunc honeste dicit?

Idemne, quod iucunde? Duo Reges: constructio interrete. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Facillimum id quidem est, inquam.

Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Haeret in salebra. Memini me adesse P. Summum a vobis bonum voluptas dicitur.

Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune.

Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Quae autem natura suae

primae institutionis oblita est? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Bork Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Bork Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere.

Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius. Oratio me istius philosophi non offendit; Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

Non laboro, inquit, de nomine. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Qua tu etiam inprudens utebare non

numquam.

Summus dolor plures dies manere non potest? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.