Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Quid me istud rogas? Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit.

Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Sed videbimus. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico?

Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Conferam avum tuum Drusum cum C. Summus dolor plures dies manere non potest?

Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. At enim hic etiam dolore. Sed

quot homines, tot sententiae; Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Haec igitur Epicuri non probo, inquam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Duo Reges: constructio interrete.

De quibus etsi a Chrysippo maxime est elaboratum, tamen a Zenone minus multo quam ab antiquis; An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Sed ad illum redeo. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Beatus sibi videtur esse moriens. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis. Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.

Bonum incolumis acies: misera caecitas. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. At quanta conantur! Mundum

hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.

Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Quis istud, quaeso, nesciebat?