Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.

Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Nos cum te, M. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. An eiusdem modi?

Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Num quid tale Democritus? Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.

Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.

Refert tamen, quo modo. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Suo genere perveniant ad extremum; Scaevola

tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Venit ad extremum; Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. At, si voluptas esset bonum, desideraret. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Efficiens dici potest. Duo Reges: constructio interrete.

Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Bork Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.

Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Ego vero isti, inquam, permitto. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Eadem fortitudinis ratio reperietur. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;

Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare;

Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum

pulchritudinem? Sed residamus, inquit, si placet. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Sin est etiam corpus, ista explanatio naturae nempe hoc effecerit, ut ea, quae ante explanationem tenebamus, relinquamus. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.