Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Odium autem et invidiam facile vitabis. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Duo Reges: constructio interrete. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Bork

Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? An me, inquam, nisi te audire vellem,

censes haec dicturum fuisse? Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Quod non subducta utilitatis ratione effici solet, sed ipsum a se oritur et sua sponte nascitur. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;

Facillimum id quidem est, inquam. Eaedem res maneant alio modo. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.

An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere. An hoc usque quaque, aliter in vita? Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Sed fortuna fortis; Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.

Audeo dicere, inquit. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.