Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Si longus, levis; Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.

At multis se probavit. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Ac tamen hic mallet non dolere.

Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Quid de Pythagora? Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Velut ego nunc moveor. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Que Manilium, ab iisque M. Summum a vobis bonum voluptas dicitur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Bork Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Duo Reges: constructio interrete.

Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Hos contra singulos dici est

melius. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Recte, inquit, intellegis.

Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Bork Efficiens dici potest. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur.

Res enim concurrent contrariae. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Dat enim intervalla et relaxat. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Quid est enim aliud esse versutum? Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium. Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura.

Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Numquam hoc ita defendit Epicurus neque Metrodorus aut quisquam eorum, qui aut saperet aliquid aut ista didicisset. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Efficiens dici potest.

Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Quare conare, quaeso. Aliter enim nosmet

ipsos nosse non possumus.