Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Ut id aliis narrare gestiant?
Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Sed fortuna fortis; Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.
Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.
Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Etiam inchoatum, ut, si iuste depositum reddere in recte factis sit, in officiis ponatur depositum reddere; Praeclare Laelius, et recte sofñw, illudque vere: O Publi, o gurges, Galloni! es homo miser, inquit. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Qui convenit?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non est igitur voluptas bonum. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Esse enim, nisi eris, non potes. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Duo Reges: constructio interrete. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id
continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Laboro autem non sine causa; Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium? Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Tu quidem reddes; Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.
Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Cur deinde Metrodori liberos commendas? Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus?
Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Nam de isto magna dissensio est. Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Quae similitudo in
genere etiam humano apparet. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; An tu me de L. Comprehensum, quod cognitum non habet? Immo videri fortasse. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.