Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Non igitur bene. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Sed hoc sane concedamus. Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? At multis malis affectus. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. In primo enim ortu inest teneritas ac mollitia quaedam, ut nec res videre optimas nec agere possint. Satis est ad hoc responsum. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Frater et T. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Sint ista Graecorum; Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Proclivi currit oratio. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Tubulo putas dicere? Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Duo Reges: constructio interrete. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum

esse natos. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Prave, nequiter, turpiter cenabat; Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet?

Illa tamen simplicia, vestra versuta. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Ita prorsus, inquam; Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Fadio Gallo, cuius in testamento scriptum esset se ab eo rogatum ut omnis hereditas ad filiam perveniret. Esse enim, nisi eris, non potes. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset.

Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Maximus dolor, inquit, brevis est. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Eadem nunc mea adversum te oratio est. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?

Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Quo modo autem philosophus loquitur? Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.

Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Bork Certe non potest. Sed haec nihil sane ad rem; Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus.

Nec vero

intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;