Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?

In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Ego vero isti, inquam, permitto. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.

Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit? Ita enim se Athenis collocavit, ut sit paene unus ex Atticis, ut id etiam cognomen videatur habiturus. Addo etiam illud, multa iam mihi dare signa puerum et pudoris et ingenii, sed aetatem vides. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Bork

Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Sed ad bona praeterita redeamus. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;

Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Praeclare hoc quidem. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Equidem, sed audistine modo de Carneade? In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Immo videri fortasse. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Et quidem illud ipsum non nimium probo et

tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Ubi ut eam caperet aut quando? Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Graece donan, Latine voluptatem vocant. Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Duo Reges: constructio interrete. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.

Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;

Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Nunc de hominis summo bono quaeritur; Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?

Itaque et vivere vitem et mori dicimus arboremque et novellan et vetulam et vigere et senescere. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Cur deinde Metrodori liberos commendas?