Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Aliter autem vobis placet.

Duo enim genera quae erant, fecit tria. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Rationis enim perfectio est virtus; Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Bork An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Itaque ad tempus ad Pisonem omnes.

Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Hos contra singulos dici est melius. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Quid ergo attinet

gloriose loqui, nisi constanter loquare? Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Summae mihi videtur inscitiae. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Zenonis est, inquam, hoc Stoici.

Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum.

Paria sunt igitur. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Duo enim genera quae erant, fecit tria. Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Quae duo sunt, unum facit. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Tum mihi Piso: Quid ergo? Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur.

Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Sed haec omittamus; Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Itaque si aut requietem natura non quaereret

aut eam posset alia quadam ratione consequi. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes.

Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. At certe gravius.