Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Erit enim mecum, si tecum erit. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? Non est igitur summum malum dolor.

Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Id est enim, de quo quaerimus. Satis est ad hoc responsum. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Istic sum, inquit. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio.

Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? De maximma autem re eodem modo, divina mente atque natura mundum universum et eius maxima partis administrari. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Itaque fecimus. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat?

Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? De hominibus dici non necesse est.

Quis Aristidem non mortuum diligit? Comprehensum, quod cognitum non habet? Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. An eiusdem modi? Praeclare hoc quidem. Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Sed potestne rerum maior esse dissensio? Duo Reges: constructio interrete.

Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. Quid de Platone aut de Democrito loquar? An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Tu quidem reddes;

An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Facile pateremur, qui etiam nunc agendi aliquid discendique causa prope contra naturam vígillas suscipere soleamus. Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est.

Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.

Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico?

Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Minime vero, inquit ille, consentit. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.