Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Sed ego in hoc resisto; Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Cur id non ita fit? Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Falli igitur possumus. Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.

Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Ratio quidem vestra sic cogit. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.

Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Collatio igitur ista te nihil iuvat. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Quid est enim aliud esse versutum? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Sed fac ista esse non inportuna; Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus.

Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Nam, ut

sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Nam quid possumus facere melius? Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.

Duo Reges: constructio interrete. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Quae cum essent dicta, discessimus. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Sint modo partes vitae beatae. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus.

Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Ut pulsi recurrant? Sin aliud quid voles, postea. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.

Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Itaque contra est, ac dicitis;

Tollenda est atque extrahenda radicitus. Nihil enim desiderabile concupiscunt, plusque in ipsa iniuria detrimenti est quam in iis rebus emolumenti, quae pariuntur iniuria. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Videmus igitur ut conquiescere

ne infantes quidem possint. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;

Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Cave putes quicquam esse verius. Quid, cum volumus nomina eorum, qui quid gesserint, nota nobis esse, parentes, patriam, multa praeterea minime necessaria? Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.