Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Istic sum, inquit. At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Quid ergo hoc loco intellegit honestum?

Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Duo Reges: constructio interrete. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. De illis, cum volemus. Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae.

Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Simul atque natum animal est, gaudet voluptate et eam appetit ut bonum, aspernatur dolorem ut malum. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Eam stabilem appellas.

Bork Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Audeo dicere,

inquit. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Audeo dicere, inquit.

Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? Quae cum essent dicta, discessimus. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Ita credo. Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Bork Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus.

Nam quid possumus facere melius? Quid me istud rogas? Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.

Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Cave putes quicquam esse verius. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Efficiens dici potest. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Esse enim, nisi eris, non potes. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.

Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Bonum integritas corporis: misera debilitas. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Sed residamus, inquit, si placet. Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse

dicemus? Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.

Cur iustitia laudatur? Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni.