Quae cum essent dicta, discessimus. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Quo modo? Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Utram tandem linguam nescio? Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Nam, ut saepe iam dixi, in infirma aetate inbecillaque mente vis naturae quasi per caliginem cernitur; Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;
At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Summus dolor plures dies manere non potest? Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? At, si voluptas esset bonum, desideraret. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Quo modo autem philosophus loquitur?
Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Nam illud
vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus.
Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Duo Reges: constructio interrete.
Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Numquam hoc ita defendit Epicurus neque Metrodorus aut quisquam eorum, qui aut saperet aliquid aut ista didicisset. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.
Cui Tubuli nomen odio non est? Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Sed quid sentiat, non videtis. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Concinnus deinde et elegans huius, Aristo, sed ea, quae desideratur, a magno philosopho, gravitas, in eo non fuit; Sit enim idem caecus, debilis. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis; Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?