Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit?

Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? At hoc in eo M. Murenam te accusante defenderem. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Sed hoc sane concedamus.

Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Duo enim genera quae erant, fecit tria. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Quid est enim aliud esse versutum? Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Scrupulum, inquam, abeunti; Bork Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Pauca mutat vel plura sane; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.

Nihil enim hoc differt. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. An quod

ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Non laboro, inquit, de nomine. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.

Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Quid, quod res alia tota est? Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. An hoc usque quaque, aliter in vita?

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Ecce aliud simile dissimile. Comprehensum, quod cognitum non habet? Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

Duo Reges:

constructio interrete. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.

Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.