Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.
Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Summus dolor plures dies manere non potest? Hoc non est positum in nostra actione. Nihil sane. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Non igitur bene.
Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Sed ad bona praeterita redeamus. Ita prorsus, inquam;
Quis negat? Quod equidem non reprehendo; Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
Non potes, nisi retexueris illa. Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.
Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; In contemplatione et cognitione posita rerum, quae quia deorum erat vitae simillima, sapiente visa est dignissima. Sed ille, ut dixi, vitiose. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Quo igitur, inquit, modo? Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Illa tamen simplicia, vestra versuta. Hoc est dicere: Non reprehenderem
asotos, si non essent asoti. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Non potes, nisi retexueris illa. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Duo Reges: constructio interrete. Nam de isto magna dissensio est. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;
Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Explanetur igitur. Efficiens dici potest.
Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Igitur ne dolorem quidem. Quis est tam dissimile homini. Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Non igitur bene. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.
An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Sint modo partes vitae beatae. Mihi, inquam, qui te id
ipsum rogavi? Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Sed ego in hoc resisto; Refert tamen, quo modo.